Wat als je voor je kinderen én je ouders moet zorgen: “Je moet constant 2 huishoudens runnen”

Naast je ouders wonen kan enorm veel voordelen hebben: je ouders kunnen al eens op de kinderen passen, en het is ook fijn als de kleinkinderen een intense band met hun grootouders kunnen opbouwen. Maar grootouders worden behoeftig natuurlijk. En dan komt er een moeilijke periode aan voor de ‘sandwichgeneratie’: de groep mensen tussen 40 en 60 die moeten zorgen voor hun kinderen én hun ouders.

"Het moment dat je beseft dat ze niet meer zonder je kunnen, is een kantelmoment"

“In het begin toen mama de diagnose Alzheimer kreeg, viel het nog mee” vertelt Chris Peeters. “Ze kon nog voor zichzelf zorgen, en voor haar huis, maar op een gegeven moment besef je dat je ouders geen eigen leven meer kunnen leiden zonder hulp. Ik moest er constant aanwezig zijn. Papa was er ook nog, maar die kon moeilijk voor zichzelf én voor mama zorgen. Het moment dat je beseft dat je niet meer weg kan, of dat ze niet meer zonder je kunnen, dat was voor mij een kantelmoment.”

“Je moet twee huishoudens naast elkaar runnen. Er is de medische zorg, de financiële administratie, alles eigenlijk. En niet alleen de praktische kant, maar ook de emotionele kant is zwaar” zegt Peeters. Ook zomaar op vakantie gaan kan niet. Je moet dat melden en plannen. “Je moet er dagelijks in zitten om te beseffen wat dat is. Ik was verpleegster en moeder van 'een kind'.”

"Een maand betekent niks"

Naast de emotionele zorg is er natuurlijk ook nog de financiële kant van het plaatje.  Er bestaat wel het systeem van ‘medische bijstand’ (je kan deeltijds werken met een compensatie), maar niet iedereen kan hier zomaar beroep op doen. Vorige week werd ook het mantelzorgverlof gestemd, maar ook voor Peeters heeft dit weinig zin. “Het betekent in de praktijk dat je een maand voltijds verlof kan nemen, met compensatie. Maar ik doe dit nu bijna 10 jaar. Een maand betekent niks.” (Het is de bedoeling om dit stelselmatig op te trekken. Elk jaar zal er een maand bijkomen, tot 6 maanden maximum). Tot slot is er ook nog de mantelzorgpremie van ongeveer 25 euro per maand, maar die verschilt van gemeente per gemeente. Sommige gemeentes gebruiken dit systeem zelfs niet.

(lees verder onder de foto)

"Een rusthuis? Ik zou me enorm schuldig voelen"

Was een rusthuis dan geen optie? “Ik zou me enorm schuldig voelen” zegt Peeters. “Papa wil ook zo lang mogelijk thuisblijven, en ik ga ervoor zorgen dat dat lukt.” Dit alles in combinatie met thuiszorg, al kampt die sector met personeelstekort. “Als er afgebeld wordt, is er vaak geen vervanging beschikbaar. Dan moet ik het oplossen, en poetsen en voor eten zorgen.”

Maar Peeters blijft volharden. Als een rots in de branding. “Ik merk dat pa dankbaar is, en dat is een fijn gevoel.”

Beluister de integrale uitzending van Fifty-fifty:

Lees ook: