De verleidingstrucs van de menukaart

Reporter Ward Bogaert las een studie van de Cornell University in New York over menukaarten. “Die studie toont aan dat telkens als wij een menukaart in onze handen nemen, we deelnemen aan een ongelofelijk complex psychologisch spelletje.”
Wat er op de kaart staat en hoeveel keuze we hebben, is zo’n psychologisch gegeven. “Hoe meer er op de kaart staat, hoe zenuwachtiger we worden. Maar uit die studie blijkt ook dat hoe groter de keuze, hoe groter de kans dat we iets gaan kiezen dat we altijd nemen. Dus stel dat jij op restaurant altijd de ‘penne all’arrabiata’ neemt, dan zal je dat waarschijnlijk ook doen als je veel meer keuze hebt. Tussen die veelheid van keuze gaan we voor het veiligste kiezen.”
“De vermelding van de prijs is ook van belang. En dan gaat het niet over hoeveel de dingen allemaal kosten, dan gaat het over hoe je die prijs toont op de kaart." Het euroteken laat je blijkbaar best achterwege. “Dat herinnert de mensen er te nadrukkelijk aan dat ze geld aan het uitgeven zijn. Maar het gaat nog verder. Mensen geven meer geld uit als de prijs uitgeschreven is in letters. Dus zet niet ‘18’ maar ‘achttien’.” 
De omschrijving van gerechten speelt ook een rol. “Gerechten hebben vaak geen herkenbare namen meer en zijn een soort opsomming van ingrediënten, gedetailleerd met de bereidingswijze. De studie zegt dat hoe meer uitleg je geeft op de kaart, hoe minder het zal kosten in het hoofd van de eter. Die krijgt de indruk dat hij voor de prijs heel veel eten krijgt, omdat er zoveel beschreven staat. En hoe uitvoeriger beschreven, hoe lekkerder de klant het zal vinden.”