Vraag het aan Rika: "Sinds ik opnieuw verliefd ben, gedraag ik me als een bakvis. Ik herken mezelf niet"

Beluister het gesprek met Rika Ponnet in ‘Nieuwe Feiten’ via Radio 1 Select.

Zit je met een relationeel dilemma? Leg de kwestie dan voor aan Rika Ponnet (Duet Relatiebemiddeling). Elke donderdag beantwoordt zij één luisteraarsvraag in ‘Nieuwe Feiten’. (Laat je vraag achter via dit formulier)

De luisteraarsvraag komt deze week van Mieke (53): "Ik ben drie jaar geleden gescheiden en leerde recent een leuke man kennen via de sociale media. We hebben een heel intens contact, iets wat ik op deze manier nog nooit eerder heb meegemaakt. Ik heb het gevoel dat het volledig goed zit, en we kijken allebei uit naar wat volgt. Ik merk wel bij mezelf dat ik dingen doe die ik voorheen nooit deed. En dat ik dingen die hij schrijft, die ik vroeger heel melig had gevonden, nu heel leuk vind."

"Als er weer zo'n lading hartjes binnenkomt of een lieve boodschap, krijg ik eerst een soort weerstandskriebel maar daarna geef ik me er helemaal aan over. Ik vind het heel leuk en het doet iets met mij wat ik niet begrijp. Ik ben een hooggeschoolde vrouw, in de bankwereld actief en 's avonds stuur ik 'Je bent mijn schatje' of zing ik stukjes liefdesliedjes in. Soms denk ik dat ik een soort tweede pubertijd doormaak. Is dit wel normaal?"

Gemeenschappelijke taal



"Dat is heel normaal", begint Rika. "Ik kan goed nieuws brengen. Als een koppel dat soort van 'babytaal' hanteert en daarin een gemeenschappelijkheid ontwikkelt, zijn ze vaak gelukkiger in hun relatie. Ze creëren dan een soort van bubbel."


"Zo'n koppels zouden meer knuffelen en affectiever met elkaar omgaan. Dus over het algemeen is dit juist een heel goed teken."


Het emotionele wint van het rationele

"Ik begrijp wel haar weerstand", gaat Rika verder. "Als je twee mensen zo tegen elkaar hoort praten, is dat een beetje ergerlijk. Het feit dat ze zichzelf niet op die manier kent, wil misschien zeggen dat ze altijd haar leven vanuit het hoofd heeft geleid: competent, rationeel. En nu ineens zijn daar die heel emotionele dingen waarbij ze zich afvraagt of ze zichzelf niet belachelijk maakt."


"Als mensen zich in volwassen relaties niét op dat niveau durven begeven, zie ik vaak een onderliggende angst om afgewezen te worden. Maar als mensen zich veilig voelen, gaan ze zich net zoals Mieke gedragen. Ik vermoed dat ze misschien voor het eerst in haar leven in staat is om naar die meer symbiotische vorm van connecteren te gaan."

"Het lijkt ook op de allereerste relatie die we aangaan in ons leven: die met onze moeder. Als een moeder afstemt op een kind, is dat meestal in dat soort taal. Verkleinwoordjes, lieve koosnaampjes, liedjes zingen, ... Op volwassen leeftijd blijven we zoeken naar het veilige contact dat we daar ervaren hebben."


Beluister het gesprek met Rika Ponnet in ‘Nieuwe Feiten’ via Radio 1 Select.

Luister ook: