“Ik wist al van jongs af dat de mens in staat was tot de meest gore dingen”, zegt Teun Voeten. De oorlogsfotograaf keerde eind maart nog maar terug van het front in Oekraïne en zat een maand daarvoor nog bij de taliban. “Ik ben niet getraumatiseerd en blijf optimistisch in het leven”, klinkt het, “maar toch heb ik me altijd afgevraagd hoe mensen plezier kunnen halen uit het doden.”
Beestachtig
“Het blijven menselijke acties, hoe wreed ze ook zijn. Als je het omschrijft als ‘beestachtig’, dan lijkt het of het enkel over iets gaat dat buiten de mens staat, en dat is niet zo.” De fotograaf deed een aantal jaar geleden onderzoek naar drugsgeweld in Mexico waarbij hij dieper inging op de vraag waarom mensen elkaar doden. “Ik onderzocht verschillende aspecten zoals hoe je mensen zo ver krijgt om te doden, waarom sommigen dat ook leuk vinden en waarom sommigen overgaan tot nog extremere wreedheden.”
Teun Voeten is ook antropoloog. “In feite heeft elke mens een gezonde weerzin om anderen pijn te doen, maar er zijn een aantal factoren die dat evolutionaire kunnen omzeilen.” De eerste factor is afstand creëren. “Dat kan zowel een culturele afstand zijn als een morele waarbij je de verantwoordelijkheid in de handen van iemand anders schuift.”
Lees verder onder de foto
