Wat te doen tegen ons alsmaar korter wordend lontje?

"Ons lontje wordt inderdaad alsmaar korter", zegt klinisch psycholoog Elke Van Hoof. "Er is meer irritatie, weerstand en verzet naarmate de pandemie langer duurt. De redenen voor die groeiende irritatie zijn voor iedereen anders. Het kan door slaapproblemen komen of het feit dat je terug thuiswerkt met de kinderen thuis."

Die extra week paasvakantie is voor veel ouders een mokerslag

Voor gezinnen met kinderen is deze periode niet gemakkelijk. "Zeker ouders met kinderen die jonger zijn dan 12 zitten met de handen in het haar", vertelt Van Hoof. "Gelukkig compenseert de uitbreiding van de tijdelijke werkloosheid nu wel het gebrek aan opvang. Dat is hard nodig, zeker nu ook de kampen voor de kinderen geannuleerd zijn. De overheid probeert wel snel te schakelen maar kan de nieuwe evolutie van de coronacijfers ook niet altijd bijbenen." 

"We worden overprikkeld, in de media gaat het alleen maar over covid en er zijn te weinig ontsnappingsroutes. We kunnen weer niet naar de kapper en al zo lang niet naar de fitness. Bij sommigen loopt de emmer dan over", verklaart Van Hoof.

Acting out

Bij jongeren zie je het fenomeen van ‘acting out’. Ze gaan de autoriteiten openlijk in vraag stellen en uitdagen. "Denk maar aan de rellen op het Sint-Pietersplein in Gent vorige week. Dat is normaal in deze situatie van opgehokt zitten", aldus Van Hoof. 

We plakken er termen als ‘pandemirritatie’ of ‘pangry’ op

We stapelen steeds meer stress op. "Dat zijn vaak letterlijk spanningen die in ons lichaam worden opgeslagen. Dat moet er uit op een bepaald moment en dan krijgt de persoon die dan voor je staat een gulp verbale diarree over zich heen. We haasten ons daarna te zeggen dat hij het niet persoonlijk moet nemen. We plakken er termen als ‘pandemirritatie’ of ‘pangry’ op. Daarmee proberen we ons gedrag goed te praten."

Beweging

Het belang van ontsnappingsroutes om af te reageren blijft noodzakelijk. "De overheid moet ontsnappingsroutes voorzien. Lokale besturen kunnen bijvoorbeeld leegstaande gebouwen ter beschikking stellen van jongeren die anders op straat en in parken rondhangen. Maar oplossingen zoeken zijn ook een individuele opdracht. Beweging is nog altijd de beste remedie om de spanning uit je lijf weg te werken. Wandelen, lopen. Of zet je lievelingsplaat op en dans je living ondersteboven. En heb ook aandacht voor wat nog wel goed loopt", vertelt Van Hoof. 

"Bel op moeilijke momenten vrienden op, ook vrienden van lang geleden, om te ventileren. Zo voel je dat je er niet alleen voor staat. Of hoor eens bij je gemeente of je ergens een hand kan toesteken. Als je niks doet, wordt het alleen maar erger."

Natuurlijk krijgen we al die goede raad al een jaar te horen en zijn we allemaal zo uitgeput dat we er minder en minder oren naar hebben. "We zijn altijd diezelfde wandelroutes kotsbeu. Probeer daarom eens iets nieuws. Maak een wandeling met vrienden van vrienden die je nog niet goed kent. Een blind date wandeling als het ware", vertelt Van Hoof. 

Van Hoof organiseert zelf een zoektocht voor haar kinderen in de paasvakantie. Een soort ‘Ren je rot’ waarbij ze een beloning krijgen na het uitvoeren van opdrachten doorheen de vakantie. "Als beloning mogen ze dan hun kamer herinrichten. Of doe een stoelendans, dingen  die je van de jeugdbeweging kent."

"Kortom, maak het weer plezant. Want de enige weg, is de weg vooruit. Het is van ‘moetes’! Door jezelf geforceerd te activeren, komen de ‘goed gevoel-hormonen’ vanzelf weer vrij", besluit Van Hoof.

Beluister het gesprek met Elke Van Hoof via Radio 1 Select.

Lees ook: