"Doe moeite, leer mijn naam uitspreken"

De moeder van Sachli vertrok in 1987 met haar twee zonen en dochter Sachli uit Iran, dat op dat moment in oorlog was met buurland Irak. "In Teheran was het op dat moment heel gevaarlijk. Bij ons, aan de Kaspische Zee, was het nog minder erg, maar mijn moeder wilde weg voor het ook daar zou escaleren." Twee jaar later kon ook haar vader vertrekken, nadat hij eerst hun huis had verkocht en alles had kunnen afhandelen. 

Canada was het doel 

Het was nooit de bedoeling van het gezin Gholamalizad om naar België te emigreren. "Het doel was Canada", vertelt Sachli. Maar toen ze in Turkije een visum kregen en in België landden met het vliegtuig, moesten ze wel in ons land asiel aanvragen en mochten ze niet meer doorreizen. "We hebben toen enkele maanden verbleven in het Klein Kasteeltje in Brussel, wat al bij al kort is." Daarna kreeg het gezin een huis in Essen toegewezen. 

"Toen mijn vader uiteindelijk toekwam, was het te laat om België nog te verlaten: we gingen hier naar school, we hadden hier ons leven al wat opgebouwd." En zo werd de Canadese droom opgeborgen. 

Op zoek naar de waarheid

Gaandeweg lieten haar ouders de Iraanse cultuur meer en meer los. "Terwijl ik als jongere er net naar op zoek wilde gaan", zegt Sachli. Want het was niet gemakkelijk om als kind op te groeien met het verhaal van gevlucht te zijn. "Je weet dat je familie een trauma met zich meedraagt, maar er wordt niet over gesproken. Niet op school, niet thuis."

Sachli groeide op met halve waarheden, met emotioneel beladen verhalen die haar ouders vertelden, die niet per se de realiteit weergaven. 

"En tegelijk hoor je dan op school de verhalen over de geschiedenis, maar die worden ook maar vanuit één kant bekeken." 

Op zoek gaan naar wat uiteindelijk de waarheid is, vond Sachli heel moeilijk. "Wat zijn nu de factoren die mij kunnen helpen om het verhaal completer te maken, om het vanuit verschillende kanten te bekijken en te begrijpen wie ik ben?"

Je bent je als kind niet bewust van dat trauma. Pas later, als je gaat graven in jezelf, komt dat naar boven

Jullie land, niet mijn land 

Sachli vertelt hoe ze zich niet gerepresenteerd voelt op televisie en in films. "En daarom kijk ik ook niet meer."

Ze gaat verder: "Ik ben een beetje klaar met te doen alsof dit 'ons land' is. Het is niet óns land, het is jullie land en blijkbaar niet mijn land. Ik word constant zonder woorden duidelijk gemaakt dat ik er niet bij hoor."

Dat maakt ook dat Sachli vroeger lang gewild heeft haar naam te veranderen. "Maar ondertussen ben ik er erg trots op. Ik heb zoiets van: leer mijn naam maar uitspreken, mensen. Doe maar ook moeite voor mij. Het spijt mij dat ik het zeg maar het is zo."

Herbeluister de volledige uitzending van Dubbelbloed met Sachli Gholamalizad: 

Herbeluister ook de andere uitzendingen van Dubbelbloed: 

Lees ook: