“Gelijkwaardig op papier betekent nog steeds niet gelijkwaardig in de samenleving”

Senne Misplon is een enthousiast, energiek en ambitieuze jonge ondernemer en student. Als woordvoerder van Wel Jong Niet Hetero geeft hij regelmatig lezingen en vormingen op scholen en in bedrijven. Daarnaast is hij zelf een trans man, waardoor een groot deel van zijn lezingen voortkomen uit zijn eigen ervaringen.

Als onderdeel van de LGBTQIA+ gemeenschap vindt Misplon juist taalgebruik omtrent gender, seksualiteit en diversiteit enorm belangrijk. “Als mediamaker moet je beseffen dat je een verantwoordelijkheid hebt wat betreft de perceptie die we kunnen hebben over andere mensen. Niet iedereen is even goed mee met begrippen als gender en trans personen, het is dan ook fijn als je meteen de juiste informatie kan meegeven. Als je verkeerde informatie meegeeft, creëer je meteen een verkeerd beeld, wat erg schadelijk kan zijn voor trans personen”, verklaart Misplon.

IDAHOT

Op 17 mei is het de Internationale Dag tegen Homofobie, Bifobie, Transfobie en Interseksefobie, een dag waarop LGBTQIA+ organisaties internationaal aandacht vragen voor het verschijnsel homohaat en de sociale onwenselijkheid daarvan. 17 mei zal het 31 jaar geleden zijn dat de Wereldgezondheidsorganisatie homoseksualiteit van de lijst met ziektes schrapte, iets wat voordien als een psychische aandoening gezien werd. Ook Misplon houdt zich erg bezig met de rechten van homoseksuele, trans en non-binaire personen. “Tegenover andere landen, staat België er, op vlak van rechten op papier, heel goed voor. Homoseksuelen kunnen trouwen en adopteren, trans personen hebben het recht om hun naam en geslacht te veranderen op de identiteitskaart, enzovoort. Maar het is nog niet beter voor iedereen.  Non-binaire personen hebben bijvoorbeeld zeer weinig rechten. Zij kunnen zich niet laten registreren als non-binair persoon”, vertelt Misplon.

Gelijkwaardig op papier betekent nog steeds niet gelijkwaardig in de samenleving

Hoewel België er op papier goed voor staat, is het in de praktijk helaas niet altijd zo. “Gelijkwaardig op papier betekent nog steeds niet gelijkwaardig in de samenleving. Holebi- en transfobie is nog steeds een ding en gebeurt nog te vaak. Dan heb ik het niet alleen over puur fysiek geweld en moord, maar vooral over kleine micro-agressies zoals schelden. Op school is het meest gebruikte scheldwoord nog steeds homo. Dat kan echt iets doen met je zelfbeeld en zelfaanvaarding. Deze kleine vormen van geweld zijn nog steeds dagelijkse realiteit, zowel bij de jeugd als bij ouderen”, aldus Misplon.

Transitie

In het derde middelbaar merkte Misplon dat hij een beetje anders was dan anderen. “Ik merkte toen voor het eerst dat ik als meisje op meisjes viel. Daar heb ik het heel moeilijk mee gehad want ik wou niet anders zijn dan anderen. In het vijfde middelbaar ben ik toen uit de kast gekomen als lesbisch. Ik had gehoopt dat ik vanaf dan pure vrijheid zou voelen, maar dat gevoel kwam maar niet. In het zesde middelbaar kwam er een nieuwe jongen in de klas, die een trans man was. Dat was zo’n spiegel voor mij, dat ik het ook niet meer kon ontkennen nadien. Die ontmoeting heeft alles duidelijk gemaakt”, vertelt Misplon.

Je moet eens in een kast kruipen. Het is daar ongelooflijk donker en hoe langer je erin zit hoe minder licht je ziet. Het is een neerwaartse spiraal

“Ik heb mijn gevoelens eerst aan mijn dichte vriendenkring verteld, daar had ik nood aan. Mijn ouders en familie heb ik het pas veel later verteld. Ik heb eerst geëxperimenteerd met hoe het bijvoorbeeld voelde om met een nieuwe naam aangesproken te worden. Eens dat goed voelde en ik wist dat Senne is wie ik ben, heb ik het meer mensen verteld. Ik had vooral een verpletterende angst dat ik alles en iedereen zou kwijtraken als ik het bekende, wat natuurlijk niet zo was, maar het heeft er wel voor gezorgd dat het lang duurde voor ik tegen mijn ouders durfde uitkomen”, aldus Misplon.

“Mijn ouders sprongen natuurlijk geen gat in de lucht, maar hebben het wel geaccepteerd. Mijn papa zei: ‘Als dat is wat je gelukkig maakt, dan gaan wij daarin mee’, wat ik nog steeds een heel mooie reactie vind. Ik heb zeker vijf jaar lang met mijn mentale gezondheid gesukkeld en ik ben zwaar depressief geweest. Het feit dat zij me koste wat het kost gelukkig willen zien, was heel fijn.”

Ik ben nog steeds blij met elke nieuwe kinhaar

De eerste testosteronspuit gedurende Misplons transitie was een erg belangrijk moment voor hem. “Mensen bleven me zien als vrouw en ik voelde me erg slecht als iemand me aansprak met mevrouw. Die spuit was voor mij het begin van alles. Het moment waarop ik wist: nu wordt alles beter. Helaas heeft het wel nog enkele weken geduurd voor ik de eerste effecten zag”, lacht Misplon. “Plots beleef je dan je tweede puberteit. Ik voelde me plots weer zestien jaar oud. Mijn libido ging door het plafond en ik zweette plots weer veel harder. Ik vond het zo fijn om elke dag iets nieuw aan mezelf te ontdekken. Ik ben nog steeds blij met elke nieuwe kinhaar.”

Misplon koos ervoor om een borstoperatie te ondergaan en zijn eierstokken en baarmoeder te laten weghalen. “Ik heb alle operaties zelf betaald. Dat vond ik heel belangrijk. Het was niet goedkoop, maar ik zie het als kopen van een beetje geluk en leven. Ik heb nog geen geslachtsoperatie ondergaan, dat is voor mij momenteel het risico niet waard”, vertelt Misplon.

“Niet iedereen die trans is, kiest voor een fysieke transitie. Niet iedereen heeft de financiële middelen of omgeving om die verandering te kunnen doen en bij elke operatie komt ook wel wat risico kijken. Het zijn vaak geen kleine ingrepen. Maar sommigen voelen zich ook gewoon goed in hun lichaam. Als je je goed voelt in lichaam, waarom zou je het dan veranderen?”

Liefde

In de toekomst zou Misplon graag willen trouwen, al zal dat waarschijnlijk niet voor de kerk zijn. “De katholieke kerk erkent mijn identiteit niet. Ik zal voor hen altijd een vrouw blijven, wat betekent dat ik als vrouw met een andere vrouw zou trouwen, wat niet mag voor de kerk. Ik zou eerder willen trouwen voor het feest, de liefde vieren met mensen die ik graag zie. Idealiter met mijn huidige vriendin, Cheyenne”, vertelt Misplon.

“Ik heb vanaf het begin gezegd wie ik ben en dat zij hier niet voor moet kiezen als ze niet wil, dat ze niet mee moet in het traject. Als ze wou, mocht ze ten alle tijden weglopen, maar dat heeft ze niet gedaan. Ik heb zoveel respect voor haar. Ik heb enorm veel aan haar steun gehad tijdens mijn transitie. Onze communicatie is ons sterkste punt. Wij kunnen over alles heel openlijk praten, wat ook helpt bij onze seksuele relatie.

Misplon heeft eveneens de beslissing genomen om enkele eicellen in te vriezen, om zo de optie om kinderen te kunnen krijgen open te houden. “Momenteel wil ik geen kinderen, maar ik denk wel dat ik een goede vader zou zijn. Ik kan niets meer dragen, want ik heb geen baarmoeder meer, maar het is toch fijn om te weten dat de optie om genetische kinderen te krijgen er nog steeds is”, verklaart Misplon.

Toekomst

Op 5 november wordt Misplon 23 jaar oud. Hij hoopt nog veel dingen te kunnen doen in zijn leven, maar hoopt vooral rust en evenwicht te vinden in de komende jaren. “De afgelopen vijf jaar heb ik een onnoemelijk gejaagd en druk leven gehad. Dat was heel leuk want ik ben een ‘duracell konijn’, maar mijn lichaam geeft nu toch aan dat het toe is aan wat rust en ontspanning. Ik wil genieten van het niets en de stilte. Ik hoop dat ik die rust mag vinden”, vertelt Misplon.

“Ik hoop ook dat ik in de toekomst eens uitgenodigd kan worden om mijn karakter of omwille van mijn expertise in gender en diversiteit en niet altijd als Senne, de trans man. Nu heb ik het gevoel dat het altijd maar over dat aspect van mijn leven gaat. Dat is langs de ene kant goed, want de vragen en onwetendheid rond trans personen moeten de wereld uit geholpen worden, maar het mag toch veranderen in de toekomst.”

Afsluiten doet Misplon met de volgende boodschap over de LGBTQIA+ gemeenschap: “Het is oké om dingen niet te weten. Maar verwacht niet van iedere trans of LGBTQIA+ persoon om je te onderwijzen. Ik kies er vandaag voor om die rol aan te nemen, maar onderwijs jezelf. Er is genoeg informatie op het internet beschikbaar. Zoek het eerst zelf op en kom nadien met vragen", besluit Misplon.

Touché gemist? Abonneer je hier op de podcast.

Heb je nood aan een gesprek? Tele-Onthaal is elke dag bereikbaar op het telefoonnummer 106 of via chat op www.tele-onthaal.be.

Heb je vragen over zelfmoord of worstel je zelf met donkere gedachten? Neem contact op met de Zelfmoordlijn. Dat kan via het gratis nummer 1813, maar ook chatten of mailen is mogelijk. 

Lumi (vroeger: Holebifoon) is er voor al je vragen over gender en seksuele voorkeur. Chatten kan op maandag, woensdag en donderdag van 18.30 uur tot 21.30 uur. Op maandag en woensdag is Lumi ook telefonisch bereikbaar op het gratis nummer 0800 99 533, tussen 18.30 uur. en 21.30 uur. Mailen kan altijd naar vragen@lumi.be.

Je kan ook terecht op de website van Wel Jong Niet Hetero, daar kan je een berichtje achterlaten en neemt er iemand contact met jou op. 

Bij het Transgender Infopunt kan je terecht met al je vragen over het transgenderthema. Dat kan gratis en anoniem op 0800 96 316 of via contact@transgenderinfo.be. Je kan ook een online afspraak maken. 

Meer Touché: