Ga naar hoofdinhoud

Luister Live

Programma's

Select

Podcasts

Alles begint bij luisteren

Radio 1 Sessies

album van de week

classic album van de week

ontbreekwoordenboek

De Wereld van Sofie

"Ik ben verpleegster en herstel momenteel zelf van corona, toch weigert mijn partner de coronaregels te volgen"

do 4 feb. - 11:56

In tijden van corona wordt ons moreel kompas op de proef gesteld. In welke mate houd ik mij aan de regels of niet? Als binnen je relatie de wijzer van het kompas bij elke partner een andere richting aanwijst, kan dat voor enorme spanningen zorgen. Zoals bij Inge (schuilnaam). Inge is verpleegster en maakte van dichtbij de gevolgen van de pandemie mee. Op de koop toe heeft ze een tijdje geleden zelf het virus opgelopen. Maar haar partner neemt het niet zo nauw met de maatregelen. Een getuigenis.
Coronagetuigenis

Inge
“Vroeger waren wij het ook wel eens oneens, we hadden zeker niet over alles dezelfde mening, maar we konden nog wel met elkaar praten, met respect voor elkaars mening. Maar nu met die coronaregels is dat echt compleet weg.”

“Ik ben zelf verpleegster, ik sta in de vuurlinie, dus ik zie van dichtbij wat het coronavirus met mensen doet. In november heb ik zelf de ziekte gekregen. En ik ben echt heel ziek geweest, ik moest opgenomen worden in het ziekenhuis. Ik ben nog altijd niet helemaal hersteld, mijn longcapaciteit is nog altijd niet wat het moet zijn. Dus ik kan nog altijd niet gaan werken, ik kan niet uit de voeten.  Ik ben ook heel bang om de ziekte opnieuw te krijgen, maar mijn man, het is erg om het te zeggen, werkt eigenlijk gewoon tegen.”

Mondmaskers: bullshit

“Het begon al vorig jaar, in de eerste golf, toen vond hij mondmaskers 'bullshit', hij wou die niet opzetten, nu nog altijd niet, trouwens. Hij ziet heel die corona als een griepje, met een soort van natuurlijke selectie. De zwakken gaan eruit. Nu klinkt dat alsof hij een verschrikkelijke partner is, maar dat is hij niet.  Ik kan gewoon niet begrijpen dat hij de coronamaatregelen niet wil volgen, want hij ziet toch wat dat die ziekte bij mij doet, en ik kwam ook met de verhalen van patiënten thuis. Als hij ziet dat ik zo ziek ben, kan ik niet snappen dat je niet meer je best doet om dat virus te verslaan. Hij redeneert integendeel van: ‘ha, je hebt antistoffen, je kan er nu toch wel even tegen’. Maar voor hoe lang nog?”

Nog naar de kapper

“Mijn man gaat bijvoorbeeld nog naar de kapper, geen idee waar hij tegenwoordig een kapper vindt.  Hij gaat met zijn maten drinken, hij gaat schaken, allemaal activiteiten in gesloten ruimtes. En hij vindt ook nog eens de vrienden omdat allemaal te doen.  Hij gaat dus helemaal anders met die regels om dan ik."

“In het begin probeerde ik hem nog te overtuigen , uit te leggen waarom we best met zijn allen de regels volgen. Maar, omdat ik zelf nog ziek ben , heb ik daar nu gewoon de energie niet meer voor. Ik heb ook geen zin meer om daar nog ruzie over te maken. En nu zitten we in een fase waarin we onverdraagzaam zijn en we het onderwerp ‘corona’ proberen te vermijden. Maar dat is heel moeilijk als je zelf corona hebt en door de ziekte de hele dag thuiszit.  Ik vraag hem nu hooguit nog om een mondmasker op te zetten als hij de deur uitgaat.  Ik moét het wel loslaten want we denken er gewoon veel té verschillend over.”

“Het heeft bij hem ook met machtsposities te maken. Het feit dat het hem van bovenaf wordt opgelegd.  Daar kan hij absoluut niet tegen, zo ken ik hem ook. Hij vindt dat niemand hem moet zeggen wat hij moet doen. Wij zij geen team meer als koppel, we staan tegenover elkaar. Soms denk ik: doe je dat nu om mij te jennen? Om contrair te doen?” 

Schaamte

“Ik vind dat zelf het ook heel gênant hé, want ik werk in de gezondheidszorg dus gaat iedereen ervan uit dat we ons goed aan de regels houden.  Ik heb dit ook nog tegen niemand verteld want ik ben echt beschaamd over het gedrag van mijn eigen man in deze tijden. En zelf trekt hij zich daar allemaal niks van aan.” 

“Voor mij  is corona een dubbele klap geweest.  Als verpleegster zag ik de ziekte niet aankomen maar ik zag ook het gedrag van mijn man niet aankomen. Dat kwam heel hard aan.   Van een heel fijn relatie zijn wij  we naar een relatie met spanningen en discussies gegaan.”

Ik ben afhankelijk van hem 

“Dat zet je uiteraard wel aan het denken. Wij hebben hier zulke andere ideeën over, hebben blijkbaar andere waarden, heb je dan nog wel genoeg gemeenschappelijke visies? Nog los van alle frustraties die erbij komen kijken. Waar wij vroeger nog met mekaar konden babbelen over onze verschillende ideeën, is dat nu gewoon helemaal weg. En soms denk ik: hij zou de ziekte zelf eens moeten krijgen, om te weten wat het is. Dan voel ik me direct schuldig, want ik wens het niemand niet toe, net omdat ik weet wat het is. Hij is trouwens ook getest omdat ik besmet was, en hij testte negatief, dus nu denkt hij al helemaal dat hem niks kan overkomen.”

“Wat ik vooral hoop is dat corona snel voorbij is. Ik hoop dat sowieso voor iedereen maar zeker ook voor onze relatie. Dat wij weer normaal kunnen doen tegen elkaar zonder dat wij constant in discussies belanden over de coronaregels. Er is anderzijds ook wel een praktische kant, want ik kan nu zelf totaal niet uit te voeten. Ik kan niet koken, niet naar de winkel, hij moet alles doen voor mij, de kinderen naar school brengen. Ik ben nu heel  afhankelijk van hem, wat mij in een vervelende positie brengt. Hoe dit gaat aflopen? Ik heb eerlijk gezegd geen idee… “

Lees ook: 

Lees ook:

Blijf op de hoogte

Ontdek de beste podcasttips, beluister het meest recente nieuws en doe mee aan exclusieve acties.

Volg ons op
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Jobs

Privacy

Gebruiksvoorwaarden

Heb je een vraag?

Contact

Wedstrijdreglement

Logo UitInVlaanderenLogo Cim Internet