De Ochtend
“Ik wens ieder kind zo’n ouders, broer, zus en vrienden toe”
za 11 mei - 9:53
Beste Eric, Kaat, Elise en Andreas Van Espen en Thomas Huyghe,
Als ooit iemand tegen wil en dank ‘held van de week’ was, zijn jullie het wel. Als ouders en vriend van de vermoorde Julie stonden jullie de hele week in het brandpunt van de actualiteit.
Wat begon als een verdwijning, dan een moordzaak werd, evolueerde al snel tot ‘een gebeurtenis’, een collectieve schok die door de natie sidderde, alle journaals, kranten en de sociale media domineerde, uitdeinde naar de politiek en de onvermijdelijke diarree van opinietjes, statements, en pogingen tot recuperatie, de ene al wat grover dan de andere.
Gedurende die hele waanzinnige week waren jullie een toonbeeld van menselijkheid
Gedurende die hele waanzinnige week waren jullie een toonbeeld van menselijkheid, eerst als de evident bezorgde maar meteen ook actieve, anticiperende en hoopvolle familie – waarlijk, je wenst ieder kind zo’n ouders, broer, zus en vrienden toe - en dan, geknakt door verdriet, groots en waardig in de rouw.
Dat viel des te meer op in verhouding tot het weinig verheffende potje zwartepieten en paraplu-opentrekken dat, vooral bij justitie, op gang kwam met een snelheid die helaas schril contrasteerde met de efficiëntie en het tempo waarmee deze kaste doorgaans zijn zaakjes organiseert.
Nochtans zou een simpele maar gemeende ‘sorry’, hoe onbeholpen en onvoldoende ook, wellicht meer op zijn plaats zijn geweest. Mensen maken nu eenmaal fouten, en per definitie is dus geen enkel systeem waar mensen bij betrokken zijn, feilloos.
Het zou betrokkenen evenwel sieren als ze ooit, misschien, lessen trekken uit die fouten, verantwoordelijkheid nemen, en waar nodig corrigeren. Merkwaardig overigens dat de advocatuur, die doorgaans maar wat gretig de systeemfouten uitbuit en op automatische piloot pleit voor vrijlating zolang er een loophole kan worden gevonden die dat toelaat, in deze tot nu toe geheel buiten schot bleef.
De ouders, broer en zus en vriend van Julie kunnen het alleen maar ondergaan, en hoewel ‘ondergaan’ niet iets is dat je met ‘helden’ associeert, buig ik nederig en met oneindig respect en medeleven het hoofd voor jullie, mijn helden van de week.
Met eerbiedige groet,
Jan Verheyen
