"Ikzelf vind het ethisch, psychologisch en moreel wél verantwoord dat zowel 24 als 25 december dode dagen zullen worden"

Dit jaar zullen de kerstklokken in een ijzingwekkende stilte niét luiden, en daar heb ik slechts deze reactie op: Halleluja! Hopelijk wordt de stilte der klokken een snel opgebouwde traditie, tot de klokken bij het oud ijzer kunnen worden gegooid. Te wijten aan het virus mag Kerstmis niet meer gevierd worden zoals vroeger? Wat gebeurde er vroeger? Wel, een heleboel mensen, familie, vrienden, kennissen, buren, kwamen op Kerstavond bij elkaar om te vreten, te zuipen, te lallen, elkaar lijfelijk te bepotelen, en om tenslotte zo zat als een aap naar huis te gaan, waar men de eigen kop van de eigen kont niet meer kon onderscheiden, en half bewusteloos naar bed ging.

De volgende dag was het Kerstmis, en met een kater zo groot als een slurfloze olifant, besloot men ook op deze dag aan viering te doen en alweer werden de koelkast en de wijnkelder geplunderd om nogmaals te feesten tot men opnieuw geen pap meer kon zeggen. En dat kan dus dit jaar niet, want het is verboden om met vele mensen samen rond een tafel te troepen.

Sommigen schreeuwen hieromtrent moord en brand want het is ethisch, psychologisch, en moreel niet verantwoord om de mensen hun kerst af te pikken. Nou, ikzelf vind het ethisch, psychologisch en moreel wél verantwoord dat zowel 24 als 25 december dode dagen zullen worden. De kwestie is, wat valt er op deze dagen te vieren? Het doorsnee antwoord op deze vraag is: dat het Kindeke Jezus geboren is. Dat wisten we al 2020 jaar geleden, en is het nu, 2020 jaar later, nog steeds de moeite waard om deze telkens op dezelfde manier wederkerende gebeurtenis te herdenken alsof het de eerste keer is? Nee, dat is niet meer de moeite waard, niet alleen omdat deze herhaling langzamerhand de strot uitkomt, maar ook omdat het helemaal geen zekerheid is dat het Kindeke Jezus op Kerstmis is geboren.

Het is helemaal geen zekerheid dat Maria zwanger werd van een duif, en die sukkel van een Jozef opdroeg om haar naar Bethlehem te transporteren, waar de stumperd van een Jozef ook nog ‘ns een stal moest reserveren, en niet zomaar een stal, nee nee, madame Maria wilde een stal met een os en een ezel, met een bakske vol met stro, en met een paar engelen en andere schimmige figuren, die moesten toekijken hoe een ventje werd geboren dat binnen de 33 jaar de wereld moest redden. Dit zeg ik, omdat het helemaal geen zekerheid is dat Jezus ooit geboren is. Of misschien is het wel gebeurd, maar desondanks is het nooit bewezen dat Jezus de zoon van God is, dat Maria z’n moeder was, dat Jozef z’n stiefvader was, dat de os en de ezel niet de hele stal onderscheten, of dat de wereld door die zogenaamde Christus gered is.

We zijn helemaal niet gered, niet door Jezus Christus en niet door om het even welk ander goddelijk wezen. We zijn in plaats van gered verdoémd, en of dat dank zij of te wijten aan een nooit bestaande langharige hippie was, dat speelt geen enkele rol. En net daarom hoeven we niet te vieren dat deze hippie lang geleden wel of niet geboren werd, en net daarom hoeven we geen Kerstmis te vieren. Laten we gewoon, elke dag van elk jaar, vieren dat we nog leven.

Beluister de column van Herman Brusselmans: 

Ontdek ook de andere columns uit de uitzending: