Touché
Peter Van de Veire: "Het vaderschap overkwam me op mijn 21ste"
zo 22 mei - 9:26
Peter Van de Veire is net terug in het land na zijn verslaggeving van het Eurovisiesongfestival in Turijn. Het was zijn tiende editie. "Ik moet afkicken na zo'n intense beleving", vertelt de Belgische dj, presentator en zanger. Intussen hoor je Peter al twee maanden niet meer tijdens de ochtend op de jongerenzender MNM. "Maar ik mis niks", vertelt hij. De rust vindt hij bevrijdend. "In 2018 wou ik eigenlijk al stoppen. Mijn houdbaarheidsdatum was voorbij."
Leven tussen orde en chaos
Ondanks zijn afscheid van de radio, blijft rust vinden een echte uitdaging. "Ik ben de hele tijd bezig: van kasten ordenen, administratie, koken tot mijn zoontje naar school brengen." Orde scheppen, brengt hem kalmte. In mijn leven lossen chaos en orde elkaar af, legt hij uit. De confrontatie met natuur brengt hem tot stilstand. "In het bos hoor je de bomen haast lachen met je hoofd, met de zorgen om je leeftijd." Ook de zee kan in al haar grootsheid zijn zorgen wegspoelen.
Peter omschrijft zichzelf als de rusteloze directeur van zijn eigen Circus van Chaos. Hij kent geen guilty pleasures en vindt naar eigen zeggen alles leuk: "Die kinderlijke verwondering wil ik blijven vasthouden."
"Ik wil mijn verwondering blijven vasthouden"
Peters' uitstraling kan niet iedereen bekoren, maar daar heeft hij een oplossing voor. "In de digitale wereld kan ik iemand blokkeren. In de echte wereld kom ik weinig tegenstanders tegen." De zeldzame keren dat zo'n persoon Peter durft aan te spreken, gaat hij in gesprek.
Het Songfestival een niet-politiek gebeuren?
Waarom koestert hij het Eurovisiesongfestival zo? "Je belandt in een gigantische, Europese bubbel van liefde. Het is bijna onwerelds... Verliezers worden er omarmd door winnaars." De editie van 2022 werd overschaduwd door de oorlog in Oekraïne. Maar de liedjeswedstrijd had altijd al een politiek tintje, vindt Peter. "Ik daag je uit om alle jaargangen te bekijken. Elk jaar speelt politiek op."
Emotioneel verwend
De presentator groeide op als enig kind in een hardwerkend gezin. Zijn moeder was textielarbeidster, zijn vader werkte in de staalindustrie. "Ik kreeg als kind alles wat ik wou, maar met mate", vertelt Peter. Zijn ouders hadden het beiden niet breed als kind. Hij noemt zichzelf wel "emotioneel verwend".
Ondanks zijn warme thuis, bleek praten met zijn ouders niet eenvoudig. “Ik vroeg mijn vader ooit: jij kan toch niet altijd gelukkig zijn? Zijn antwoord luidde dat hij mij daar toch niet mee lastig kon vallen", zegt Peter.
"Soms is liefde een compromis"
Peter Van de Veire vergelijkt de liefde met "een spel van twee mensen die hopen dat ze op dezelfde lijn zitten. Wanneer ze op die lijn zitten, hopen ze dat ze er niet af tuimelen." Enigszins aarzelend noemt hij een relatie 'een compromis'. Enerzijds wil je rekening houden met je partner, terwijl je er ergens ook een egoïstisch geluk uit tracht te halen, legt hij uit. "Net zo kan je de ander gelukkig maken."
Peter ontmoette zijn vrouw tijdens een optreden. "Net een film", beschrijft hij die eerste ontmoeting. "Zij draaide zich om en de wereld vertraagde." Ze raakten aan de praat en Peter is naar eigen zeggen "nog steeds onder de indruk." Zijn echtgenote leerde hem open communiceren, iets wat Peter thuis nooit deed. "Mijn ouders en ik, wij zijn binnenfretters."
Om in te kaderen
Wat maakt hem gelukkig? "Werken, maar ook ontwaken met mijn zoontje op zondagochtend." Zijn jongste kind is een vroege vogel, maar dat kan hem niet deren: "Dan ligt hij vrolijk te zingen tussen mijn vrouw en mij in." Die momenten zou Peter dolgraag inkaderen.
Peter heeft vier kinderen. Toen hij op zijn 21ste te horen kreeg dat hij papa werd, was dat echter een schok: "Het vaderschap overkwam me."
"Het vaderschap overkwam me op mijn 21ste"
Ook al staat zijn liefde voor zijn oudste dochter Jitske als een paal boven water, toch sloeg het onverwachte nieuws hem met verstomming. "Ik vond het leven toen heel moeilijk, net alsof iemand het licht uitdeed", vertelt hij openhartig over die periode. Anderhalve maand lang hield hij het nieuws voor zich. Toen besloot hij het te delen met zijn vader. Na dat gesprek klaarde de donkerte in zijn hoofd op. "In vijf minuten tijd ging het licht weer aan. Plots leek alles te zullen slagen."
