De wereld van Sofie
Roos wordt woedend van bepaalde geluiden
wo 28 apr. - 1:11
Brecht Devoldere, reporter bij 'De Wereld van Sofie', kreeg duidelijke instructies toen Roos* hem een kop koffie met een chocolaatje voorzette. “Probeer alstublieft niet te slurpen en wees voorzichtig als je de wikkel van het chocolaatje opentrekt. Weet je wat, ik zal het gauw zelf doen.” Aan het woord is Roos. Ze is 25 en lijdt aan misofonie.
Het is een bekende psychiatrische aandoening, zegt psycholoog Damiaan Denys van het AMC in Amsterdam. Dat het een aandoening is, is al belangrijk om mee te geven. Misofoniepatiënten worden door hun omgeving vaak gemakkelijk weggezet als aanstellers.
Denys zag in de afgelopen jaren duizenden misofoniepatiënten. Ze vertonen allemaal drie typische kenmerken. Ze hebben een continue waakzaamheid, zelfs een obsessie voor de geluiden waaraan ze zich mogelijk kunnen ergeren, ze worden extreem agressief zodra ze het geluid horen en ze vertonen vermijdingsgedrag. Ze vluchten dus voor het geluid.
"Ik zette de haardroger aan om aan de geluiden te ontsnappen"
Het zijn allemaal kenmerken die terugkeren in het verhaal van Roos. Toen ze het ouderlijk huis verliet en alleen in een appartement introk, werd ze gek van een tikkend geluid.
“Ik stond urenlang met mijn oren tegen de muur om het geluid te lokaliseren. Het bleek om het getik van het rolluik in de wind te gaan. Maar ik ergerde me ook voortdurend aan de geluiden van de boven- en onderburen. Op den duur zette ik urenlang de haardroger of de dampkap aan om aan de geluiden te ontsnappen.”
Uiteindelijk is Roos terug thuis gaan wonen. Toen ze terug thuis was ergerde ze zich aan haar vaders getik met zijn lepel tegen yoghurtpotjes. De misofonie beheerst het leven van Roos, want ze wil nu pas het ouderlijke huis verlaten als ze eerst twee maanden op proef ergens kan gaan wonen. En dat is natuurlijk niet zo evident.
Uit onderzoek blijkt dat het vooral lichaamsgeluiden zijn waar misofoniepatiënten zich aan storen. Slikken, slurpen, smakken, boeren, … Damiaan Denys voegt eraan toe dat patiënten zich alleen storen aan geluiden van personen die verantwoordelijk zijn voor het geluid dat ze produceren. Met baby’s en dieren hebben ze geen enkel probleem.
* Roos is een schuilnaam
