'Vraag het aan Rika': "Ik maak me zorgen over mijn huilende en roepende buurvrouw"

Pieter woont in een kleine studio in een stad. Sinds kort is een jonge studente zijn buurvrouw. Door zijn langdurige ziekte is hij vaak thuis en vangt hij ongevraagd veel geluiden van die nieuwe buur op: “De muur die ons scheidt is dun en zij is gewoon erg luid. Ik denk dat ze ernstige emotionele problemen heeft. Wanneer ze belt, huilt of roept ze. Soms gooit ze dingen tegen de muur. Haar gehuil is dat van een jong kind. Bovendien gebeurt dit overdag én ’s nachts. Wanneer haar vriend op bezoek komt maken ze ook verschillende keren ruzie. ’s Avonds komen vrienden op bezoek en word ik de volgende ochtend wakker door hun overgeefgeluiden.”

Om de geluiden te dempen, zet Pieter vaak zijn hoofdtelefoon op. Maar dat helpt niet tegen de onrust die hij ervaart: “Ik groeide zelf op in een gezin waarin veel ruzie werd gemaakt en deze situatie triggert mij. Ik vermoed dat mijn buurvrouw een erg afhankelijk persoon is en ik durf haar niet goed aan te spreken of hulp aan te bieden. Ik voel dat thuis tot rust komen nog moeilijk lukt. Hoe pak ik dit aan?”

Een (te) dunne muur

Rika Ponnet stelt voor dat Pieter de studente wel aanspreekt: “Dat kan op een verbindende manier. Vertel haar dat de tussenmuur erg dun is en dat je haar privacy niet wil schenden. Dat je bepaalde dingen hoort die je niet hoeft te horen en dat je zelf probeert stil te zijn. Zeg haar dat jij met die situatie rekening probeert te houden en zij hopelijk ook. Op zo’n manier ben je niet aanvallend. Spreek haar zeker niet aan op een moment dat je boos bent.”

Subjectieve geluidsoverlast

“Pieter ervaart vooral subjectieve geluidsoverlast en dat heeft alles met zijn verleden te maken”, legt Ponnet uit. “Objectieve geluidsoverlast gaat over decibels, maar dat is hier veel minder het geval.”

Opgroeien in een gezin met veel conflicten en spanningen, zorgt voor enorm veel stress: “Als kind onderga je dat allemaal machteloos, want je bent afhankelijk van je ouders. Je ontwikkeling en gezondheid worden er enorm door beïnvloed: het is een trauma dat nooit meer weggaat. Die wonde wordt nu getriggerd, want de geluiden van zijn buurvrouw brengen Pieter terug naar die machteloze thuissituatie. Zo kan hij niet tot rust komen. ”

Dag buurvrouw

Maar het scenario is niet uitsluitend negatief, geeft Ponnet mee: “Wanneer Pieter haar aanspreekt, brengt hij een vorm van connectie tot stand. Want wanneer hou je rekening met elkaar? Wanneer je de ander belangrijk genoeg vindt. Je buur de hand reiken, betekent niet dat die ook elke avond aan de deur zal staan.”

De hele situatie kan voor Pieter een herstelervaring betekenen, legt ze uit: “Vandaag heeft hij als volwassene wel de macht om te zeggen dat hij hulp aanbiedt die binnen zijn mogelijkheden ligt. Zo lost hij twee problemen in één klap op. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat het hem een goed gevoel zal geven.”

Lees ook