Wonny werd ontslagen via een sms: "Ik vond dit compleet ongepast, heb toch het lef om dat persoonlijk te vertellen"

"Het was mijn eerste werkdag na drie weken vakantie" vertelt Wonny Freiwald in 'De Wereld van Sofie'. En ik vond het al vreemd dat alle personeelsleden die dag een mail hadden gekregen met de boodschap: 'Alle mensen die materiaal uitgeleend of meegenomen hebben, gelieve dat terug  te brengen, we weten wie wat heeft en nu krijg je nog de kans om alles op een nette manier in te leveren.' We wisten ook wel dat het niet goed ging met het bedrijf: de cijfers waren slecht en er was al bescherming tegen schuldeisers."

Toch wachtte Wonny bij thuiskomst een onaangename verrassing: "Ik was nog maar net thuis en kreeg een sms-bericht: 'Tot onze grote spijt moeten wij u via deze weg informeren dat de firma Sleurs industries vandaag de boeken heeft neergelegd en het faillissement heeft aangevraagd. Tot nadere instructie van de curator moet u niet komen werken. Met beleefde groeten, de directie.' Ik dacht eerst nog: is dit een grap van een collega? Maar het was de realiteit.

Ik dacht eerst nog: is dit een grap van een collega?

De manier waarop vond ik niet gepast. Zo'n boodschap breng je toch beter face to face over. Alle werknemers kregen het bericht op hetzelfde moment, zodat de directie geen confrontatie met het personeel hoefde aan te gaan. Heel jammer, je moet toch het lef hebben om dat tegen je mensen persoonlijk te zeggen. Heb toch de ballen aan je lijf! "

Je moet toch het lef hebben om dat tegen je mensen persoonlijk te zeggen. Heb toch de ballen aan je lijf!

"Ik heb het bewuste sms'je altijd bewaard , ik heb zelfs mijn oude gsm-toestel nog waar het bericht op staat. Helaas werkt die oude gsm amper nog.  Sommige collega's hebben de sms meteen verwijderd, vertelden ze. Want we hebben nog regelmatig contact. Elk jaar rond 24 september spreken alle sms-getroffenen af met elkaar om iets te drinken en herinneringen op te halen."

"Nu kan ik het al wat meer een plaats geven. Ik heb de indruk dat tegenwoordig veel communicatie onpersoonlijk verloopt. En dat het alleen maar erger wordt.  Meneer Sleurs had kort tevoren, in 2009, zijn bedrijf verkocht. Hij had er veertig jaar lang al zijn tijd en energie ingestopt maar dan was het tijd voor andere prioriteiten. Meneer Sleurs kende iedereen in zijn bedrijf, was aanwezig op de vloer,... Iedereen werkte graag voor meneer Sleurs, je werd geapprecieerd. Ik geloof nooit dat de familie Sleurs op zo'n manier een ontslag bekend zou maken. Ik heb het gevoel dat waarden zoals respect toen nog belangrijker waren. Je hebt je als werkgever en werknemer voor iets geëngageerd,  als je die verbintenis niet meer kan garanderen, dan spreek je dat uit."

"De meeste leidinggevenden hebben geen ervaring met een ontslaggesprek"

"Een ontslaggesprek voeren is nooit een geliefde bezigheid van een leidinggevende" reageert Sara De Gieter, professor arbeidspsychologie aan de VUB. "Bovendien gebeurt het niet elke dag, dus hebben de meeste leidinggevenden er ook geen ervaring mee, en voelen ze er zich vaak onzeker bij. En om ongemakkelijke sitauties te vermijden wordt er dan soms naar alternatieven gegrepen zoals een sms-je.  Maar de ontslagen werknemer voelt zich dan natuurlijk nog eens extra respectloos behandeld. Of er, zoals Wonny Freiwald zegt, een aantal waarden zoals respect verloren zijn gegaan wil ik niet veralgemenen. Je merkt wel dat informele kanalen zoals sms of whatsapp in veel bedrijven meer en meer ook gebruikt worden voor offciële bedrijfsvoering, zoals dus helaas ook voor ontslag." 

Lees ook: