"Het houden van poezen is het heerlijkste misverstand ter wereld"

"Tienduizend jaar geleden zijn mensen begonnen met honden houden, maar dat was vooral voor praktische doeleinden" vertelt Midas Dekkers. "Het huisdier als troeteldier, dat is begonnen in de 18de eeuw bij deftige dames in Parijs. Die hadden het over hun 'machines à aimer'.  

"Een dier is in wezen een eenvoudig soort van mens"

"Wij mensen hebben er moeite mee om van andere mensen te houden. Het gaat wel eens fout en je krijgt het deksel op de neus.  Daarom is het makkelijker om van dieren te houden, jij houdt van zo’n beest, en dan houdt dat beest onvoorwaardelijk van jou. Het is ook niet duur, en je hoeft geen alimentatie te betalen als het mislukt. Een dier is in wezen een eenvoudig soort van mens."

"Waarschijnlijk is het initiatief destijds van de dieren uitgegaan. De wolf is in de buurt van de mens gaan scharrelen,  omdat daar makkelijk eten te vinden was, en omdat die mens aardig terugdeed. De mens had daar ook voordeel van, die wolf hield vijanden uit de buurt. Het is een soort contract met de natuur. Als ik aardig ben voor jou, dan jij voor mij. En dat heeft die beesten geen windeieren gelegd. Want de wolf, daar gaat het slecht mee, terwijl die hond, die omgebouwde wolf, die floreert als gek."

"De meeste ellende die huisdieren overkomt, is dat we te veel van hen houden"

"Het draait allemaal om liefde! De hele omgang met dieren hangt aan elkaar van liefde.  Maar, het vervelende van dieren is wel, je kan er niet goed mee praten. Het is heel lastig om je liefde voor je dier te uiten. Dus beginnen mensen maar vooral eten te geven. Op een gegeven moment houden mensen zo veel van hun konijn dat ze het over-voeren, dat de poten niet meer onder maar naast hun lijf staan. De meeste ellende die huisdieren overkomt is dat we te veel van hen houden.  Als zo’n beest ziek wordt, dan is dat een buitenkans: dàn kunnen we pas echt tonen hoeveel geld en moeite we voor hen over hebben.  Ik keek altijd met verbazing naar mensen die hun hond uitlaten, die moeten drie per dag toekijken hoe ze poepen, en die poep  dan in een plastic zakje stoppen - ik mag er niet aan denken! Hoe komen ze erbij dat te doen, vroeg ik me af, tot ik begreep dat dit net de essentie is. Dat is zoals bij kleine baby’s, dan moet je ook in die stront in die luiers graaien om je liefde te betuigen, omdat het nu eenmaal verbaal niet kan."

"Van alle miljoenen dieren op de planeet zijn er maar een twintigtal geschikt als huisdier.  En dan vaak de dieren die het meest op ons lijken. Wij houden niet van dieren omwille van het dierlijke, maar omwille van het menselijke gedrag dat ze vertonen. Als onze hond op z’n twee poten gaat staan, vinden we hem nog véél leuker.  Hondenfokkers doen moeite om honden op kleuters te doen lijken, met een schattig snoetje!  De waarheid blijft natuurlijk dat wij als mens ook alleen in staat zijn om van onze eigen soort houden.  Dus, de enige reden waarom wij naast van mensen ook van honden en poezen houden, is dat ze ons zo verschrikkelijk aan mensen doen denken, maar dan zonder al die moeilijke menselijke eigenschappen erbij. "

"Het houden van huisdieren berust op een wederzijds misverstand. Wij mensen doen net of die honden en poezen mensjes zijn. We praten er in mensentaal tegen. We behandelen zo'n dier alsof het een kindje is. Dat is natuurlijk stompzinnig maar ik doe het zelf ook.  Ook al ben ik bioloog, ik praat ook Nederlands tegen mijn poes terwijl hij daar helemaal niks van begrijpt.  Maar het omgekeerde is ook waar, die poes doet alsof hij een kleine mensje is en behandelt ons alsof of wij poezen zijn.  De band tussen de poes en de mens is anders dan die tussen een hond en de mens. Bij een hond heb je de band tussen een baas en een knecht, bij een poes de band tussen een moeder en een kind.  Poezen, zijn net als de meeste katachrigen geen sociale dieren, ze hebben geen behoefte aan gezelschap.  Er is maar één periode in het leven van de poes dat hij sociaal is en dat is als jong poesje.  Ze liggen dan in hun nest lekker tegen elkaar aan. Zolang die poes denkt dat wij ook een poes zijn en dat hij zelf denkt dat hij nog een jong poesje is, gaat alles goed.  Heel wat poezengedrag tref je normaal alleen maar bij poezen in het wild aan als ze jong zijn.  Wij moeten voor moeder spelen, en zij spelen ons kindje.  Het is het heerlijkste misverstand van de hele wereld."

Beslissen poezen soms dat ze klaar zijn met hun baasje? "Dat is het geheim van de liefde van de poes.  Ze begrijpen dat wederzijdse liefde die steeds beantwoord wordt, dat die saai is. Als ik een boek schrijf en op pagina 1 zeg 'ik hou van jou', en jij zegt meteen 'ik ook van jou', dan krijg je geen goed boek. Poezen hebben heel goed begrepen dat de onbeantwoorde liefde de meest interessante is.  Reken maar dat ik een poezenmens ben, het leven zonder poes is een zinloos bestaan!"

Midas is geen fan van kattenfilmpjes? "Helaas! Dat is de mensheid tot het absolute dieptepunt gezakt. Als er een bewijs is dat de mens debieler wordt, dan is het dat wel!  Kattenfilmpjes drukken op het juiste knopje van onze ziel, makers van die filmpjes maken daar misbruik van, door ons met deze zoete koek op te zadelen.  Een katttenfilmpje verhoudt zich tot een echt boek, zoals de slechtste snoepjes zich verhouden tot fatsoenlijk eten."

Moet je best je kat binnen houden omdat het beest anders een gevaar is voor het ecosysteem? "Dat waren duidelijk juristen en geen biologen die dat zeiden.  In de echte natuur hebben we zowat alle kleine roofdieren uitgeroeid.  De wezels, de marters,... er is een heksenjacht op vossen.  We zouden net blij moeten zijn dat er in de gedaante van de poes nog één dier zich op die domme vogels kan storten. De merels in mijn tuin broeden inmiddels gewoon op de grond, dan moeten ze niet mopperen dat ze minder jonkies hebben. Roofdieren en prooidieren doen wat ze doen, we horen ons als mensen daar niet mee te bemoeien!"

Lees ook: