“Hoe meer je weet, hoe lastiger je leven is, hoe meer dingen wegen en hoe moeilijker je van grond raakt”

Humo-journalist Serge Simonart omschrijft zichzelf als een emotioneel, gevoelig en introvert persoon die buiten het zicht wil blijven. Een omschrijving waar niet iedereen het mee eens is. “Mensen denken altijd dat ik het belangrijk vind dat ik beroemde mensen heb gekend, maar dat maakt me werkelijk niet uit”, vertelt hij. “Ik heb altijd mijn plan willen trekken, ervaringen willen opdoen en ergens willen binnenraken waar een gewone burger niet binnengeraakt. Daar ging het mij om, de rest interesseert me niet.”

“Niemand heeft me ooit kansen geboden. Ik heb altijd heel sluw uitgezocht hoe ik kon doen waar ik zin in had en toch genoeg verdiende. Dat is mij allemaal perfect geluk, dus in dat opzicht ben ik rijk. Maar ik ben er zeker van dat ik als architect of handelaar in immobiliën veel meer geld verdiend zou hebben”, aldus Simonart.

’Het leven en hoe het te leiden’

Een aantal weken geleden bracht Simonart zijn laatste boek uit: 'Het leven en hoe het te leiden'. Het is een handleiding voor jonge mensen van 14 tot 35 jaar. “Mijn boek is enorm nuttig, al zeg ik het zelf. Het is me opgevallen dat wat ik zeg nergens anders wordt verteld, niet op school, niet op de universiteiten en niet door ouders. Ik ben ervan overtuigd dat dit boek jonge mensen wekt en wapent en een voorsprong geeft in het leven”, vertelt Simonart.

Het is cruciaal om in je leven een handleiding te lezen, zowel over jezelf als over de maatschappij

"Kennis is macht, maar kennis is ook onmacht. Hoe meer je weet, hoe lastiger je leven is, hoe meer dingen wegen en hoe moeilijker je van grond raakt. Het is cruciaal om in je leven een handleiding te lezen, zowel over jezelf als over de maatschappij. Mijn boek is een handleiding. Lees het als preventie en je zal 5000 fouten, die ik wel heb gemaakt, niet maken", aldus Simonart.

Simonart heeft een hekel aan zelfhulpboeken die de auteur meer lijken te helpen dan de lezer en heeft daarom geprobeerd om in zijn eigen boek zijn eigen problemen niet aan te kaarten. "Ik kaart in mijn boek een tal van levensproblemen aan zonder er zelf last van te hebben gehad. Mijn boek is nuttiger dan de 'zelfhulpboeken' van auteurs met trauma’s", aldus Simonart.

Volgens Simonart is ’Het leven en hoe het te leiden’ geen resultaat van een midlife crisis. “Ik vind een ‘midlife crisis’ een mythe. Het is vaak een excuus voor mannen van 50 jaar die hun vrouw willen bedriegen. Als je een beetje nadenkt, besef je dat heel je leven een crisis is.”

David Bowie

Simonart kende David Bowie persoonlijk en besteedde 20 uur in het bijzijn van de zanger. Hij kon het dan ook niet geloven toen Bowie in 2016 overleed. “Ik kan nog altijd niet geloven dat hij dood is. Het was een fantastische artiest en het is werkelijk fantastisch wat ik met hem heb meegemaakt.”

Vroeger was iedereen jaloers in het dorpscafé, nu uit men jaloezie op sociale media

Na Bowie's dood werd Simonart opgebeld om langs te komen in verschillende programma’s, waar hij veel negatieve kritiek voor kreeg op sociale media. “Dat raakt me totaal niet. Er zullen altijd jaloerse mensen zijn. Vroeger was iedereen jaloers in het dorpscafé, nu uit men jaloezie op sociale media”, vertelt Simonart. “Als ik word geïnterviewd kan ik niet anders dan zeggen dat ik David Bowie heb gekend. Ik ben de enige in de Benelux die hem zo goed heeft gekend. Ik heb 20 uur met die man gepraat, dan moet ik toch niet vals bescheiden zijn zoals alle andere BV’s in vlaanderen.”

Dat vond ik hallucinant. Het deed er niet toe dat het om leugens ging

In 2016 diende Simonart een klacht in bij de Raad van de Journalistiek tegen het weekblad ‘Dag Allemaal’. “In een artikel in 'Dag Allemaal' hebben drie journalisten, die zelf gebonden zijn aan een erecode van eerlijkheid, correct gedrag en bronvermelding, anoniem leugens over mij verspreid over mijn historiek met David Bowie. Ik diende daarvoor een klacht in bij de Raad, die verworpen werd. Het enige wat nagekeken werd, was of de journalisten die exacte woorden gezegd hadden en of ‘Dag Allemaal’ het gesprek correct overgenomen had. Dat vond ik hallucinant. Het deed er niet toe dat het om leugens ging”, aldus Simonart.

“Er zijn slechts 2 dingen me iets doen. Als ik vroeger mooie meisjes tegenkwam, zei 1 op de 2 tegen me dat ze heel slechte dingen over me had gehoord, waarvan 90% leugens waren. Dat vind ik jammer, want dan heeft men meteen een slecht beeld over mij. Daarnaast vind ik de beslissing van de Raad van de Journalistiek onterecht. Liegen mag niet en als journalist zeker niet. Als er dan anoniem leugens verteld worden door journalisten en de Raad dat gewoonweg negeert, dan kan ik dat niet begrijpen”, vertelt Simonart.

Toekomst

Simonart is een romanticus. “Alles in mijn leven is romantisch. Ik ben een estheet. Ik vind het enorm belangrijk dat dingen mooi en smaakvol zijn. Waarom zou ik 2 uur lang naar een horrorfilm kijken als ik ook naar iets mooi kan kijken?”

In de liefde heeft Simonart ook wat problemen gekend. “Ik kan de liefde moeilijk los zien van lust en vrijheid. Ik ben erg gesteld op mijn onafhankelijkheid, waardoor ik erg laat aan kinderen ben begonnen. Ik wou voor een lange tijd de verantwoordelijkheid van een kind niet. Ik ben ook erg gulzig in de liefde. Ik wou altijd veel vrouwen, veel seks en veel vrijheid. Ofwel moet je dan mensen bedriegen ofwel niet trouwen”, aldus Simonart.

Simonart is 60 jaar, maar heeft nog veel op zijn bucketlist staan. “Ik wil zonder overdrijven nog minstens 30 romans schrijven. Ik heb al zo veel romans die half afgewerkt zijn, waar ik de structuur en personages reeds van bedacht heb, maar die nog geschreven moeten worden. Over 10 jaar wil ik mijn memoires schrijven. Daar zullen dingen in staan waar mensen van zullen zeggen dat ik het verzin, maar ik heb werkelijk fenomenale dingen meegemaakt. Dingen die ik zelf haast amper geloof. Tenslotte wil ik nog zoveel mogelijk mooie dingen doen in mijn leven en er zo lang mogelijk zijn voor mijn zoontje", besluit Simonart.

Touché gemist? Abonneer je hier op de podcast.

Meer Touché: