"Ik zie in België eindelijk een generatie die op correcte manier bezig is met hiphop"

Bij de familie Van den Hoof vinden we een gezonde dosis Belgisch chauvinisme terug in hun muzikale keuzes. Adriaan was vanaf dag één grote fan van Coely. "Toen ik haar voor het eerst hoorde en hoorde dat ze Belgische is, viel mijn mond open van verbazing."

Zijn voorliefde voor hiphop steekt hij niet ver weg. "Ik zie eindelijk een generatie in België die op een heel correcte manier bezig is met hiphop. Je ziet nu echte scenes in Antwerpen, Brussel en Sint-Niklaas, bijvoorbeeld." 

"Coely live zien, raad ik iedereen aan. Het is fenomenaal!"

Vader Marc liet zich eveneens verrassen door jong Belgisch talent. Dat gebeurde bij 'So This is Love', een Disney-classic in de versie van Selah Sue. "Ik wist niet wie het was, maar vond het meteen een mooie vertolking, met die bigband erbij. Het bleek Selah Sue te zijn. Die komt gewoon uit onze buurt." 

Ze was toen geen onbekende voor Marc, "maar ik had nog geen speciale belangstelling voor haar muziek. Dit vind ik zo ontroerend mooi gezongen en doet me denken aan grote jazz-zangeressen." 

Broer Willem, tot slot, begreep aanvankelijk niet wat de 'fuzz' was rond Stromae. Tot dat ene concert in Austin, Texas. "Iedereen werd er gek en het leek alsof iedereen - ook die Texanen met cowboyhoeden - begreep waarover Stromae het had. Als we zeiden dat we van België waren, waren we meteen populair. 'Die man wordt een ongelofelijk icoon', voorspelden ze toen al." 

Stromae had zijn marketing voor dat concert slim aangepakt, weet Willem. "Heel Austin hong voordien al vol met affiches: 'Who the fuck is Stromae?'. Zo had hij dat goed opgebouwd."

Nadien was iedereen euforisch, herinnert hij zich. "Dat kan je soms hebben na een optreden. Toen begreep ik plots wel wat de fuzz rond Stromae was."

Lees ook