De Cultuur Wereld Vandaag
Ikram Aoulad: “Er is nu iets in gang gestoken, laat dit niet gewoon weer op de achtergrond verdwijnen"
wo 3 jun. - 9:14
‘Culture Club' en 'De Wereld Vandaag' sloegen de handen in elkaar voor een drie uur durende uitzending over de cultuurwereld in Vlaanderen. Hoe staat onze cultuur ervoor en hoe geraken we eruit? Ook actrice Ikram Aoulad was te gast.
"Survivalpakketten"
Op dit moment repeteert Aoulad voor de monoloog ‘Antigone in Molenbeek’, en ze is heel blij en opgelucht dat ze weer van start kan gaan. Het Toneelhuis heeft alvast “survivalpakketten” met mondmaskers en “handgelletjes” voorzien, en dat is allemaal wat bevreemdend, maar ook geruststellend, vindt Aoulad. Wel vraagt ze zich af of dat grote aantal monologen ook volgend seizoen ingebakken blijft: “Ik vind dat een beetje een eng idee.”
Acteren is een contactberoep, gaf regisseur Ivo Van Hove in dezelfde uitzending aan. Tegelijkertijd zal het ook wat spannend zijn om in de nabije toekomst weer met anderen op de planken te staan. “Het is dubbel, want ik woon samen met een risicopatiënt, dus die fysieke afstand is voor mij enorm belangrijk” zegt Aoulad. “Als ik buitenkom, en ‘in contact kom’ met mensen, neem ik wel een risico. Binnenkort mag ik ook beginnen repeteren met ‘Lazarus’, en dat is met verschillende acteurs. Daar ben ik heel blij om, maar we gaan moeten kijken hoe we connectie en intimiteit met je medespeler en het publiek kunnen creëren, als je die afstand moet bewaren.”
"Universeel, maar actueel"
Veel stukken krijgen door de actualiteit ook een nieuwe betekenis. Je moet maar eens naar een songtekst luisteren, en je hoort er andere dingen in. Dat geldt ook voor de monoloog ‘Antigone in Molenbeek’. Toen Aoulad de tekst deze week opnieuw bekeek, viel haar op hoe actueel die nu plots is geworden. “Het is een heel universeel verhaal, of het zich nu in Molenbeek of Antwerpen of Broechem afspeelt: het gaat vooral voor mij over het verlangen om gehoord te worden. Maar laten we het gewoon benoemen, die hele ‘Black Lives Matter’-movement: die mensen willen ook gehoord worden.”
De dood van de zwarte Amerikaan George Floyd – gestikt nadat een agent zijn knie op zijn keel had gezet bij zijn arrestatie in Minneapolis – maakt Aoulad ook emotioneel. Ook zij was slachtoffer van racisme en discriminatie, al wil ze haar eigen situatie en ervaringen in geen geval vergelijken met die van de Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten of de zwarte gemeenschap in België. Maar de moord – “let’s call it like it is”- triggerde haar wel. “Ik voelde dat ik een heleboel dingen die mij zijn overkomen blijkbaar toch niet allemaal heb verwerkt. Ze doen nog steeds veel te veel pijn.”
“Het is aan witte mensen om te spreken”
Aoulad sprak op de sociale media al vaker over haar situatie, maar voelt zich nu ‘uitgepraat’, “want als je het nu niet ziet, ga je het nooit zien.” Ze vindt het dan ook hoog tijd dat anderen nu het woord nemen. Je kan niks verkeerd doen, tenzij zwijgen.
“Het is aan witte mensen om te spreken. Ik spreek niet graag in termen van ‘wij’ en ‘zij’ maar in deze situatie is het al heel lang ‘wij’ en ‘zij’. Het heeft heel lang liggen sudderen op de oppervlakte, en nu is het gewoon geëxplodeerd. En ik hoop dat dit niet binnen een paar weken weer gaat liggen. Als ik één verlangen mag uitdrukken: laten we gewoon blijven in dialoog gaan. Er is nu iets in gang gestoken, laat dit niet gewoon weer op de achtergrond verdwijnen, en laten we onze verantwoordelijkheid nemen.”
