Hautekiet
Je werk combineren met IVF: "Op een gegeven moment was ik mentaal helemaal op"
do 22 feb. - 0:03
Het is niet evident om je job met een fertiliteitsbehandeling te combineren. "De grote onzekerheid bij vruchtbaarheidsbehandelingen weegt op het functioneren op het werk", zei Lode Godderis, hoogleraar aan het Centrum voor Omgeving en Gezondheid aan de KU Leuven in De Ochtend. "De moeilijkste factor blijkt de enorme onvoorspelbaarheid. Doktersafspraken zijn heel moeilijk op voorhand in te plannen. Zo hangt het oppikken van eicellen (bij ivf, nvdr), af van hoe de hormonale behandeling verloopt. Je kan moeilijk op voorhand voorspellen wanneer je niet aanwezig zal zijn."
Hautekiet ging er dieper op in. Een greep uit de reacties:
Rebecca
“Na 15 à 20 vruchtbaarheidsbehandelingen zijn we met vruchtbaarheidsbehandelingen gestopt. Ik ben op den duur de tel kwijt geraakt” zegt Rebecca. “De controles gebeurden vaak om 7 uur ’s ochtends. Maar op een bepaald moment moet je toch open kaart spelen. Al moet je geluk hebben met je baas.”
Haar baas was dus op de hoogte. Veel collega’s niet. En dat maakte de situatie van Rebecca niet altijd makkelijk: “Soms kwam je oververmoeid en opgefokt van de hormonen toe op je werk. Dan was het fijn geweest als je even tegen iemand had kunnen zeggen dat het een moeilijke dag was.”
Rebecca koos uiteindelijk voor pleegkinderen.
Zsofi
"Op een gegeven moment was ik mentaal helemaal op" zegt Zsofi Horvath over haar job als nieuwsanker bij RTV. "Het was een race tegen de klok om naar het ziekenhuis en vervolgens naar mijn werk te gaan”.
Ze betaalde een hoge prijs voor haar kinderwens: ze besloot zelf om haar job als nieuwsanker bij RTV op te zeggen. Want het bleek niet combineerbaar met (de impact van) haar vruchtbaarheidsbehandelingen.
Vandaag is Zsofi zwanger van haar derde kind.
Charlotte
Charlotte is 40 en werd een half jaar geleden mama, na 2,5 jaar ‘proberen’. “Ik had het geluk van een heel goede directeur te hebben, die heel wat begrip voor me opbracht. Ik moest me nooit opjagen om op tijd op school te zijn. Ik moest me ook niet schuldig voelen, al doe je dat natuurlijk toch."
Charlotte deelde haar verhaal met alle collega’s. "Zo was er meer begrip wanneer ik afwezig was."
Mieke
Mieke is leerkracht in het lager onderwijs. Haar twee kinderen zijn allebei verwekt via de ICSI-methode. “Ik heb het geluk gehad dat mijn directeur er voor openstond. We probeerden de afspraken in het ziekenhuis altijd te regelen wanneer de schoolkinderen turnles hadden. Dan moesten de andere leerkrachten niet al te veel invallen.”
De man van Mieke ging altijd mee naar het ziekenhuis. Hij moest telkens verlof nemen.
Peter
“De collega’s tonen niet altijd begrip wanneer er alweer een uurroosterverstoring gebeurt. Of wanneer je afwezig bent om te herstellen van een mislukte behandeling” mailt Peter.
Naast begrip op het werk is er ook maatschappelijk begrip nodig. “Ik herinner me nog een quiz, waar ik in de pauze voor de zoveelste behandeling bij mijn vrouw een spuit moest zetten. “Oef pauze in de quiz, via donkere gangen naar een toilet zoeken en daar op de koude grond een spuit zetten. Terwijl zwanger worden iets is dat liefdevol, warm en gratis zou moeten zijn.”
