"Je ziet er gelukkig uit, hoe komt het dat je mentaal niet zo stabiel bent?"

De gasten die de jongste generatie vertegenwoordigen in de studio, hebben ondanks hun jeugdige leeftijd al heel wat op hun palmares staan. Aya Sabi is 22 en debuteerde onlangs met haar eerste roman. “Een meisjesdroom die is bereikt”, zegt ze zelf. Rania el Mard is pas achttien en voorzitter van de Vlaamse Scholierenkoepel. Niels Coppens is 28 en stampte het initiatief vzw Toestand uit de grond. (Bekijk hier een project van vzw Toestand)

Er kwam de laatste jaren, maanden of weken wel heel wat op hen af. Daarom de oprechte vraag: hoe gaat het nu écht met hen?

“Daarnet in de auto op weg naar hier, moest ik even wenen bij een nummer. Ik weet niet meer welk lied en waarom, maar het is een teken van de rollercoaster waarin ik ben beland”, vertelt Sabi. “Maar ik ben heel gelukkig.”

Ook met Coppens gaat het goed. “Ik heb het gevoel dat ik overal kansen krijg. Ik probeer een attitude te hebben waarin het goed gaat. Door gelukkig te zijn, word je gelukkiger en trek je ook mensen aan die gelukkig zijn.”

Emotionele rollercoaster

Ze lijken dus niet te behoren tot de groep Vlamingen die zich eenzaam voelt, ongelukkig is of al eens aan zelfdoding dacht. Alhoewel… “Vroeger had ik de neiging om te denken tijdens een piekmoment ‘oei, nu gaat het goed, dus binnenkort gaat het weer slecht gaan’”, vertelt Coppens. “Nu heb ik dat omgedraaid, als het slecht gaat denk ik ‘ok, dan gaat het binnenkort weer beter’.”

Voor el Mard, die net begon aan haar voorzitterschap waren de laatste weken een rollercoaster. “Ook emotioneel, met veel pieken en dalen, maar ik hou me er goed bij.” Ze gaat nog steeds elke week langs bij haar psychologe, vertelt ze. “Er waren zaken uit het verleden die ik niet goed verwerkt had. Dat is nu opgelost, maar ik vind het nog steeds fijn om bij de psychologe langs te gaan. Het is een persoon waar je ook terecht bij kan. Die een beetje buiten je leven staat. Er is dus geen enkel vooroordeel tegenover jou. Zoals iemand die zegt: ‘je ziet er gelukkig uit, hoe komt het dat je mentaal niet zo stabiel bent?’.”

De stap om naar de psycholoog te gaan was aanvankelijk wel moeilijk gezet. “Er heerst nog steeds een heel groot taboe over mentaal welzijn. Neem nu op school: als een leerkracht zijn been breekt, ken je de reden. Maar als een andere leerkracht met een depressie of burn-out thuis zit, heet dat ‘langdurig ziek’.”

Eindtermen

De voorzitter van de Vlaamse Scholierenkoepel ziet vooral mogelijkheden binnen het onderwijs. “Mentaal welzijn moet aan bod komen in de eindtermen. De school is mee verantwoordelijk om je mentaal fit te krijgen. Dat is toch de ideale plaats om erover geïnformeerd te worden.”

“Ik heb er bewondering voor dat Rania het zo op de radio durft te zeggen. Ik denk dan aan veel vriendinnen die ook bij de psycholoog langsgaan”, geeft Sabi toe. “Mentaal welzijn is echt een groot taboe, we praten er moeilijk over, terwijl communicatie een grote stap in de goede richting kan zijn.”

Het is niet erg om langs te gaan bij de psycholoog. Het is niet erg om je af te sluiten van de wereld en je bezig te houden met kunst of literatuur. Het is vooral jezelf beter voelen dat telt

“Ik schaam me er niet voor. Sommige mensen helaas wel omdat niemand erover spreekt", weet el Mard. Ik hoop dat het wordt doorbroken, dat kan beginnen op school. Het is niet erg om langs te gaan bij de psycholoog. Het is niet erg om je af te sluiten van de wereld en je bezig te houden met kunst of literatuur. Het is vooral jezelf beter voelen dat telt.”

Lees ook