Touché
"Mensen die we vertelden over mijn mans kankerdiagnose reageerden vaak ondermaats"
zo 31 okt. - 1:53
Margots echtgenoot kreeg last van keelpijn, maar dat bleek uiteindelijk keelkanker te zijn. In Touché vertelt ze dat hij 'een ideale tumor' had: het gezwel was te behandelen en er waren geen uitzaaiingen.
Lockdown
De diagnose van keelkanker viel samen met de eerste lockdown. "We hadden niets anders om ons op te concentreren dan de radiologie en chemotherapie. Het voordeel is dat er geen sociale druk of beroepsdruk is, je kan dan ook gewoon heel ziek zijn", vertelt Vanderstraeten.
Toch had de lockdown en bijhorende quarantaine ook nadelen: bijna niemand kon op een gewone manier ingelicht worden over de diagnose. "Ik had ook geen zin om dagelijks in een telefoontje de vraag te krijgen hoe het ging, dus dan hebben we een chatgroepje opgericht met een kerngroep. Daarbuiten wist amper iemand van de ziekte. We vertelden het ook niet als we mensen tegenkwamen. Dat was makkelijk, maar ook raar."
Ondermaats
Wat de auteur is bijgebleven, is hoe mensen reageerden op het nieuws: "de mensen die we dan toch inlichtten, reageerden vaak ondermaats. Maar er is nooit een goed antwoord. Niemand weet hoe hij moet reageren en wij lieten ook niemand toe, zodat zijn behandeling zeker niet in het gedrang kwam."
De mensen die we inlichtten over de kankerdiagnose reageerden vaak ondermaats
Vandaag gaat het goed met Margots echtgenoot: "We hebben recent een onderzoek gehad en alles ziet er prima uit".
Chassidische hulp
"In die periode had ik het meest aan daadkrachtige, concrete hulp. Zo was er een chassidische vrouw -in mijn boek noem ik haar Lea- die soep maakte voor ons. De eerste keer liet ze die brengen en de volgende keren zei ze hoe laat en waar ik ze moest afhalen. Mocht het vrijblijvender geweest zijn, dan had ik waarschijnlijk gezegd dat die soep niet hoefde, maar nu was het geregeld en nam ik de soep dankbaar aan."
Mocht haar aanbod vrijblijvender geweest zijn, dan had ik waarschijnlijk gezegd dat die soep niet hoefde
"Nochtans is mijn wereld erg merkwaardig voor de chassidische gemeenschap. Zo heb ik bewust geen kinderen. Zij geloven dat waarschijnlijk niet, want voor hen zijn kinderen de betekenis van hun bestaan."
Bidden
Lea en haar familie hebben ook gebeden voor Margot en haar man. Iets wat Margot raakte, ook al is ze zelf niet gelovig. "Je voelt toch een vorm van machteloosheid, want plots ben je overgeleverd aan kanker en de wetenschap. Het was iets waar we niets aan konden doen."
"We voelden door de lockdown ook een gebrek aan verbondenheid met onze eigen kringen en dat gaf leegte. Dat Lea en haar familie die leegte invulden met gebed voelde heel aangenaam."
We voelden door de lockdown ook een gebrek aan verbondenheid met onze eigen kringen en dat gaf leegte
"Voor mij is dat bidden zoals een kaarsje branden voor iemand. Je doet dat als je heel erg aan iemand denkt die door een moeilijk moment gaat. Je doet dat niet omdat je gelovig bent, maar omdat je in gedachten verbonden bent."
Beluister het fragment uit Touché.
Ontdek meer: