Pesten op het werk: “Het is een groot maatschappelijk probleem”

Schrijver Maxim Februari heeft een indrukwekkende lijst diploma’s op zijn curriculum vitae. Eerst studeerde hij filosofie en moraal wetenschap en nadien kwamen daar ook diploma’s kunstgeschiedenis en rechten bij. Door die expertise werkte hij een tijd aan de universiteit, maar hij kijkt met gemengde gevoelens terug op die periode. “In begin vond ik het leuk, tot mijn baas promoveerde”, begint hij.

Mensen worstelen zich naar boven door andere naar beneden te trappen

“Plots begonnen mensen zich naar boven te worstelen en dat deden ze door anderen naar beneden te trappen. Dat was zo naar dat het enkele jaren duurde voordat ik daar overheen kon komen. Vervelende zaken op de werkvloer kunnen je lang bezig houden. Het ironische was dan nog dat ik in het vakgebied van recht en ethiek zat, daar zou je dat toch allerminst verwachten?”

Gebroken carrières

Afgelopen jaar kwam de hashtag #metoo op, die moet breder geïnterpreteerd worden dan enkel het seksuele aspect ervan vindt Februari. “Het moet gaan over alle vormen van intimidatie die met macht te maken hebben.” Volgens Februari moet daar een hartig woordje over worden gesproken. “Het kost mensen jaren van hun leven en het breekt ook carrières.”

Ik heb het gevoel dat mensen met minder talent harder om zich heen bijten

Maxim besloot om dan maar zelfstandige te worden. “Je hebt meer vrijheid als zelfstandige, maar ik hou er ook van om gezamenlijk onderzoek te doen. Er zijn te weinig banen voor te veel mensen en ik heb het gevoel dat net de mensen met minder talent harder om zich heen bijten.”

In Nederland vallen er meer doden door pesterijen dan door terrorisme

Februari herinnert zich een documentaire ten tijde van de moord op Nederlands opiniemaker Theo Van Gogh. “Ik zat toen de hele dag televisie te kijken om van alles op de hoogte te blijven, maar toen ik naar een andere zender schakelde zag ik daar een documentaire over pesten op het werk. Dat waren zulke vreselijke verhalen over mensen die uit het leven stapten. Jaarlijks doen heel wat mensen dat. De moord op Theo Van Gogh was natuurlijk vreselijk, maar het ging maar om één slachtoffer, terwijl door pesterijen veel meer doden vallen. Het maatschappelijk probleem is dus veel groter.”

Verraden

De schrijver noemt zelf een concreet geval van pestgedrag dat hij niet meer vergeet. “Ik had een plan ingediend, dat intern enorm werd bejubeld. Het werd zelfs meteen met de pers gecommuniceerd. Later hoorde ik dat iemand met een gezaghebbende positie achter mijn rug alle kranten had gecontacteerd om te voorkomen dat er geld mijn richting uit kwam. Ik voelde me echt verraden, waarom zeggen ze zoiets niet in mijn gezicht? Ik heb er heel lang over gedaan om dat te boven te komen.”