"We zijn allemaal een beetje het noorden kwijt. Of beter, we zijn allemaal een beetje het midden, de middenweg, kwijt"

1 januari 2021:

Neen, dit is geen late nieuwjaarsbrief.

De eerste wandeling van het jaar is het hier aan zee. De zon schijnt zowaar. Er zijn 2 vrienden tot het Noordwesten van België gereden om ons te vervoegen, op afstand want zo gaat dat tegenwoordig, en terwijl ik hier dicht bij de golven met Kato, de vrienden en onze twee honden, Kamiel en Maurice een eerste wandeling van het jaar maak denk ik er weer aan: "Het gaat goed met ons. Het gaat goed met mij. Ik ben gelukkig. Ik zit in mijn 'vette' jaren."

Ik denk daar vaak aan.

Ik zit in mijn vette jaren van geluk en ik wil daar enorm van genieten want in het verleden heb ik vaker de fout gemaakt om alles teveel rond te laten gaan in mijn hoofd tot het een brij werd waar ik niet meer uit geraakte. Wat waren dat magere jaren.

Ik heb geleerd uit die jaren. Ik moet me focussen op de mooie dingen, hoe klein of groot ze ook zijn. Afgelopen jaar heeft me daar enorm bij geholpen aangezien er veel tijd was voor wandelingen die uren konden duren, en omdat er veel mooie dingen, groot en klein, op me zijn afgekomen. Er zullen altijd situaties zijn die je niet onder controle hebt.  #Corona, #Covid19.  Voor mij is het het beste, om daar zo weinig mogelijk mee bezig zijn. Het moeilijke daaraan is dat het in mijn genen zit. Mijn moeder zit vol stress en ik heb dat helaas wel wat meegekregen. We zijn 'malers' die voor iedereen goed proberen te doen. Ik geef toe, soms denk ik zelfs iets teveel in die persoon zijn of haar plaats en dan bots je al eens op een muur. Of 2.

Voor 2021 had ik me voorgenomen om mezelf maximum 5 "stressdagen" toe te staan en de andere 360 dagen te leven, te lachen, te creëren en te proeven. Zo'n dingen zijn enorm belangrijk. Je eigen geluk kiezen. Na 6 dagen in het nieuwe jaar moet ik eerlijk toegeven dat ik al één stressdag kwijt ben.

6 januari 2021:

Het ene nieuws na het andere sijpelt binnen. Vrouwen die zich bekendmaken in een MeToo-proces. Een agent wordt vrijgesproken na 7 kogels in de rug geschoten te hebben van een zwarte man. Boze mannen en vrouwen bestormen The Capitol. Meningen passeren op twitter. En het slorpt me weer op.

Hoe gaan we dit oplossen? Hebben, naast een president, extremisten of separatisten, de social media hier ook schuld aan? Zijn we allemaal een beetje het Noorden, of eerder de middenweg, kwijt? Is het tegenwoordig allemaal "wij tegen zij"?

Ligt de sleutel naar een betere toekomst bij U en bij mij?

Ik denk van wel en ik denk van niet.

Moeten we ons hele leven een welles-nietes spelletje vol fake news volhouden in de hoop en overtuiging dat 1 kant, links of rechts, zijn of haar gelijk haalt?

Ik denk het niet.

We zijn allemaal een beetje het Noorden kwijt. Of beter, we zijn allemaal een beetje het midden, de middenweg, kwijt.

En mijn dag was voorbij. Mijn eerste stressdag van het jaar. 6 Januari 2021.

14 januari 2021:

Ik wandel in de sneeuw met Kato, Kamiel en Maurice - dolenthousiast zijn ze - richting zee. Hier staan we weer in het noorden van België als ik er opnieuw aan denk: "Het gaat goed met ons. Het gaat goed met mij. Ik ben gelukkig. Ik zit in mijn 'vette' jaren."

Ik wens jullie allemaal zo van die jaren. In het Noorden. Waar we het midden vinden.

Beluister de column van Tom Dice voor 'De toestand is hopeloos maar niet ernstig':

Ontdek ook de andere columns uit de uitzending: