Touché
“Zonder argument word je aan de deur gezet. Kan dat niet een beetje menselijker?”
zo 20 jun. - 1:08
Linda De Win loopt al 33 jaar rond op de VRT. 20 jaar daarvan bracht ze ook door in de Wetstraat voor het politieke duidingsprogramma ‘Villa Politica’. Al snel werd ze daar de ‘pitbull van de Wetstraat’ en ‘de bitch’ genoemd. “Dat vind ik een beetje overdreven. Dat komt door de beginperiode van ‘Villa Politica”, zegt ze in 'Touché'. “We moesten dat programma nog op punt zetten, het was zo goed als live. Je mocht overal komen in de Kamer en dat was goede televisie. Ik was iemand aan het interviewen, maar dan komt degene die je echt wil interviewen dus dan liet ik die andere staan. Misschien heb ik dat etiket ook door de vinnige interviewstijl. Maar in het echt ben ik helemaal niet zo.”
Verplicht pensioen
Begin juni werd De Win 65 jaar, dat is de pensioengerechtigde leeftijd. “Ik vind het heel confronterend. Het feit dat je met pensioen moet gaan. Je wordt 65 en de maand nadien word je geacht met pensioen te gaan. In andere landen is dat helemaal niet zo. Denk maar aan de VS met Joe Biden en Nancy Pelosi, die in haar 80ste levensjaar nog altijd het Huis van Afgevaardigden voorzit. Het feit dat dat verplicht wordt terwijl iedereen weet dat de bevolking vergrijst en dat iedereen langer moet werken, daar heb ik het lastig mee. Los daarvan vind ik het cijfer heel confronterend. Je mag je nog zo vitaal voelen als je wil, er staat wel 65 en je weet dat twee derde van je leven voorbij is. En als je geluk hebt komt daar nog een derde bij. Als je daar bij stilstaat is dat niet zo’n leuk idee natuurlijk.”
Column
Linda maakte haar verplicht pensioen bekend met een column voor het Radio 1-programma ‘De toestand is hopeloos maar niet ernstig’. Die column heeft heel wat teweeg gebracht, onder andere ook een gesprek met de CEO van de VRT Frederik Delaplace en heel wat interviews. “Ik wou dat iedereen die wou blijven werken, die gelegenheid kreeg in de mate van het mogelijke”, aldus De Win. “Zonder argument word je aan de deur gezet. Je moet je laptop en je badge inleveren. Dat wordt koudweg meegedeeld. Kan dat niet een beetje menselijker?”
De journaliste roept ook de mensen van ‘human resources’ (HR) op om daar wat over na te denken. “Ik ben natuurlijk niet alleen. Het overkomt ook andere collega’s die niet met naam en faam bekend zijn. Het is hier toch ook geen bedrijf van tienduizenden mensen. Kan dat dus niet wat menselijker? Een dag na mijn pensioen is er nog een uitzending van ‘Villa Politica’. Ik moet mijn auto dan op de bezoekersparking zetten en mij gaan aanmelden. Dan denk ik: hoe is dat nu in godsnaam mogelijk? Kan dat geen dagje langer?”
Toekomst
Linda heeft intussen ook wel al aanbiedingen gekregen voor andere projecten. “Er zijn wel wat visjes uitgeworpen en die bekijk ik wel. Ik moet dat ook niet overhaast doen. Ik wil ook niet iedere dag vast zitten. Ik wil zelf kunnen bepalen wat ik met mijn vrijheid doe en wanneer ik wat doe. Maar ik wil wel nog iets doen”, zegt de journaliste.
“Ik zou nog wel een paar reizen willen maken, zeker naar het zuiden van de Verenigde Staten. De slavenplantages en de vroegere confederale staat boeien mij wel. New York is ook nog een fantastische stad om naartoe te gaan. Argentinië staat ook nog op mijn lijst. Dat wil ik zeker doen.“
Touché gemist? Abonneer je dan snel hier op de podcast.