De Wereld van Sofie
Roddelen op de werkvloer: wanneer gaat het te ver?
di 9 jun. - 2:14
“Ieder van ons roddelt”, zegt Nele Verrezen, auteur van Gekonkelfoes in Organisaties in ‘De Wereld van Sofie’. “Zo’n 60 procent van onze communicatie gaat over andere mensen, en dat is heel normaal: door samen te roddelen krijg je inzicht in het denkpatroon van de andere persoon. Je maakt een diepere connectie dan bij de gewone weerpraatjes.”
Maar een roddel blijft niet onschuldig. “Op het moment dat de mensen de communicatie met elkaar uit de weg gaan, dat ze enkel in roddelcircuits gaan communiceren, wordt het problematisch. De rechtstreekse feedback valt weg, en de mensen die geviseerd worden krijgen geen kans om hun gedrag aan te passen.”
Roddelplekjes
Elk bedrijf heeft zijn eigen ‘roddelplekjes’: aan de koffiemachine, in de cafetaria, in scholen is dat de leraarskamer, in ziekenhuizen de linnenkamer, enzovoort. Maar helaas stopt het roddelen niet op de werkplek, zegt Verrezen: “De afgelopen jaren kent het een exponentiële toename omdat het naast het werk wordt voortgezet via sociale media en bijvoorbeeld Whatsapp-groepjes waar bepaalde personen niet in zitten. Dat vind ik heel verontrustend, want het ontwricht een team.”
Roddelsysteem als bijenkorf
Het roddelsysteem is volgens Verrezen te vergelijken met een bijenkorf: “Je hebt de bijenkoningin, dat is de roddelaar die alles in gang zet. Hij of zij krijgt - net door dat geroddel - een betere positie in het team en kan de werking ervan gaan domineren.” Daarnaast heb je de werkbijen: zij doen mee uit angst, want als ze het niet doen, kunnen ze zélf in het oog van de storm terecht komen.
Typisch Vlaams
Roddelen is typisch Vlaams: “Wij zijn niet zo goed in het rechtsreeks aanspreken van onze collega’s, zegt Verrezen. "We vertellen onze ergernis liever tegen 10 andere mensen dan tegen de persoon zélf."
In Scandinavische landen daarentegen is men minder achterbaks. "In Zweden en Denemarken fungeert het roddelen als een soort ‘oefen-communicatie’ om te leren hoe je het uiteindelijk tegen de persoon in kwestie zelf gaat zeggen. In die zin is de Vlaamse communicatiecultuur heel kwetsbaar, en hebben we nog een lange weg af te leggen.
Nele Verrezen heeft nu ook een nieuw boek uit: 'Het jungle-effect van de crisis - Hoe het coronavirus een nieuw ecosysteem installeerde in organisaties.'
